
در قبیله مینانگ هنوز هم زنان حکم میرانند
در کشور اندونزی هنوز هم قبیله ای وجود دارند که فرهنگ مادرسالاری بر آن حاکم است. اسم این قبیله مینغکاباو است که گاهی اوقات مینانگ هم گفته میشود.
جایگاه زندگی این قوم سوماترای غربی است. طبق قوانین این قبیله ثروت، ارث، زمین و … همگی از مادر به دختر میرسد و نام کودکان نیز متعلق به مادر است نه پدر. امور سیاسی و مذهبی ظاهرا تحت اختیارمردان اداره میشود، اما در این مورد هم زنان دارای نقش اساسی هستند.
مذهب این قوم قبل از اسلام، هندو- بودایی بوده است. برای درک ریشه های فرهنگ زن سالاری در این قوم، مطالعات انسان شناسی و رفتارشناسی زیادی روی آنها صورت گرفته است. زنان مینانگی نسبت به مردان وضعیت مالی قدرتمندتری داشته و حق بیشتری دارند. به طور مثال خانه ها و زمین ها به نام آن ها می باشد و اگر ارثی وجود داشته باشد آنها سهم بیشتری خواهند داشت.
ریشه زن سالاری در جامعه مینانگ
طبق یافته های تاریخی و افسانه ها گفته می شود که پادشاهی به نام Maharajo Dirajo از دنیا رفت و میراث بزرگی را برای همسران و فرزندانش به جای گذاشت. او سه زن و سه فرزند داشت. همسر اول او که Puti Indo Jalito نام داشت توانست حکومت را به دست گیرد و تمامی فرزندان شاه را به سرپرستی خود در آورد. در نتیجه برای اولین بار شاهد حضور یک زن در هسته اصلی قدرت یک پادشاهی بودیم و این ریشه اصلی تبدیل شدن این ملت به یک جامعه زن سالار و یا همان مادر سالار بود. همه چیز باز می گردد به ریشه های تاریخی و فرهنگی ملت و همین ریشه ها هستند که آینده مردمان را رقم می زنند. لیکن محتمل است که این فرهنگ ریشه ای بسیار کهنتر داشته باشد.